Ne demek?

atçı isim At yetiştiricisi kimse.

asır, -srı Arapça ʿaṣr 1. isim ► yüzyıl:      “Bu cümlelerin manaları yarım, bir asır sonra anlaşılacaktır.” – Ahmet Hikmet Müftüoğlu 2. isim ► çağ.

aşçı isim Yemek pişirmeyi meslek edinen kimse:      “Ben bu aşçı kadar çılgın ve aksi insan görmedim.” – Reşat Nuri Güntekin

ateh isim, eskimiş, tıp, Arapça ʿateh ► bunama:      “Akdeniz kıyılarında yaşayanlar, uzun süren bu hayati medeniyetten sonra ateh devrine girdiler.” – Yahya Kemal Beyatlı

aşık, -ğı 1. isim, anatomi ► aşık kemiği. 2. isim, mimarlık ► aşırma. âşık, -kı, -ğı (a:şık), Arapça ʿāşiḳ 1. isim Bir kimseye veya bir şeye karşı aşırı sevgi ve bağlılık duyan, vurgun, tutkun kimse:      “Güzeller deniz kenarına geldikleri zaman âşıklar da kale burçlarına ve bedenlerine dolarlar.” – Asaf Halet Çelebi 2. isim Birbirini seven bir çiftten kadına oranla genellikle erkeğe verilen …

atak (I) 1. sıfat Düşüncesizce her işe atılan:      “Bütün çocuklar gibi onlar da haşarı, atak ve güreşçi idiler.” – Reşat Nuri Güntekin 2. sıfat Çevik, hareketli olan. 3. sıfat, ağızlardan Geveze olan. 4. sıfat, ağızlardan ► cömert. 5. isim, tıp Aniden başlayan hastalık nöbeti. atak, -ğı (II) Fransızca attaque 1. isim ► atılım. 2. isim, spor Gol atmak veya sayı kazanmak amacıyla yapılan akın; hamle, hücum, ofans.

asık 1. sıfat Kızgınlık, öfke ve hoşnutsuzluk ifade eden (yüz):      “O zaman işin rengi değişir, asık yüzünün morluğu uçup giderdi.” – Orhan Kemal 2. sıfat ► asılı.

Avar (I) isim, özel Kuzeydoğu Kafkasya’da, Dağıstan Federe Cumhuriyeti’nde yaşayan halktan veya bu halkın soyundan olan kimse. Avar (II) isim, özel III-V. yüzyıllar arasında Moğolistan’da, VI-IX. yüzyıllar arasında Orta Avrupa’da yaşayan halktan veya bu halkın soyundan olan kimse.

aşıt, -dı 1. isim, ağızlardan Kuytu yer. 2. isim, ağızlardan Dağ ve tepelerin üzerinden arka kısma aşılacak yer.

asit, -di isim, kimya, Fransızca acide Turnusolün mavi rengini kırmızıya çevirmek özelliğinde olan ve birleşimindeki hidrojenin yerine maden alarak tuz oluşturan hidrojenli birleşik; hamız:      “Çocuğun burnuna yıldızlardan, çamurdan, tohumdan, albümin ve asit parçalarından bir taze ve belirsiz balık kokusuna, çok uzaklardan alınmış bir deniz kokusuna benzeyen bir koku geliyor.” – Sait Faik Abasıyanık