“Otistik” terimi, genellikle otizm spektrum bozukluğu (OSB) olan bireyleri veya bu bozukluğa ilişkin özellikleri tanımlamak için kullanılır. Otizm, genellikle sosyal etkileşim ve iletişim becerilerinde zorluklar, tekrarlayıcı davranışlar, sınırlı ilgi alanları ve bazen dil gelişiminde gecikmelerle karakterize edilen bir nörogelişimsel bozukluktur.
Otizm spektrum bozukluğu, geniş bir yelpazede semptomları içeren bir grup bozukluğu ifade eder ve her bireyde farklı şekillerde ortaya çıkabilir. Bu bozukluk, genetik ve çevresel faktörlerin etkileşimi sonucunda ortaya çıkar.
Otizm spektrumunda olan bireyler, genellikle duyarlılıkları, rutinlere olan bağımlılıkları ve özel ilgi alanları gibi belirli özelliklere sahiptir. Bu bireyler, çeşitli terapiler ve eğitim yöntemleri ile desteklenebilir, bu da onların sosyal becerilerini, iletişim yeteneklerini ve günlük yaşam becerilerini geliştirmelerine yardımcı olabilir. Otizmin bir spektrum bozukluğu olması nedeniyle, belirtiler ve düzeyi bireyden bireye önemli ölçüde değişebilir.