Baslayan.com Kelime Bulucu ve Kelime Türetme Sitesi

asli (asli:), Arapça aṣlī 1. sıfat ► birincil:      “Devletin, kamu iktisadi teşebbüsleri ve diğer kamu tüzel kişilerinin genel idare esaslarına göre yürütmekle yükümlü oldukları kamu hizmetlerinin gerektirdiği asli ve sürekli görevler memurlar ve diğer kamu görevlileri eliyle görülür.” – Anayasa 2. sıfat Temel olarak alınan; birincil. 3. sıfat Asıl olan:      Kurumun asli üyeleri.

atel isim, Fransızca attelle Kırılmış kemiklerin düzgün bir biçimde sarılabilmesi için kullanılan türlü malzemelerden yapılmış destek.

asil Arapça aṣīl 1. sıfat ► soylu:      “Kaybettiğimiz bu asil adamın bizimle beraber çalışmasına hakikaten imkân yokmuş.” – Hamdullah Suphi Tanrıöver 2. sıfat Yüce duygularla yapılan:      “… belki İttihatçı basından daha çok keder ve üzüntü gösterişi, Ahmet Kerim’e çok asil bir davranış gibi geldi.” – Yakup Kadri Karaosmanoğlu

ayaz 1. isim Duru, sakin havada çıkan kuru soğuk:      “Sürüp gider en sert ayazlarda bile / Bir tatlı sıcak kış vakti” – Behçet Necatigil 2. isim Çok soğuk hava:      Bu soğuk havayı, ayazı, kırbaç gibi acıtan rüzgârı, bu sesleri, vapur düdüklerini, uğultuları, bulutları, şehrin tüm çehresini tanıyordu.

avaz isim, Farsça āvāz ► ses:      “Sinemi deler avazın / Turnam senin sunam senin” – Âşık Veysel

atik, -ği (I) 1. sıfat Çabuk davranan. 2. sıfat ► çevik:      “Zulüm ve safahat putu, karşı hücuma geçmeye kalmadan daha atik davranmak, ilk darbeyi indirmek istedi.” – Safiye Erol atik (II) sıfat, eskimiş, (ati:k), Arapça ʿatīḳ Eski, eski zamanla ilgili.

avcı 1. isim Avı kendine iş edinen kimse:      “Avcılar evsinler yapmışlardı ağaçlıkların arasında.” – Ayla Kutlu 2. sıfat Başka hayvanları yakalamakta usta olan (hayvan):      Avcı kuş. Avcı kedi. 3. isim, mecaz Bir şeyi büyük bir istekle izleyen ve bulup ortaya çıkaran, tanıtan kimse:      Yıldız avcısı. Avcı isim, özel, gök bilimi Gökyüzünün güneyinde bulunan bir takımyıldız; Cebbar, Orion.

ayça 1. isim ► hilal. 2. isim ► alem.

avlu isim, Rumca Bir yapının veya yapı grubunun ortasında kalan üstü açık, duvarla çevrili alan; hayat (II), hanay, sahn:      “Yüksek, sur gibi kalın duvarın ardındaki küçük avluya kunt demir kapıdan girilirdi.” – Ayla Kutlu

atkı 1. isim Soğuğa karşı omuzlara, başa, sırta veya boyna alınan örtü; bürgü:      “Belinde ince bir ceylan postu, sırtında ağaç liflerinden örülmüş kaba bir atkı vardı.” – Ahmet Hikmet Müftüoğlu 2. isim ► kaşkol. 3. isim Bazı kadın ayakkabılarında ve çocuk patiklerinde ayağın üstünden geçen, yandan iliklenen ince uzun parça. 4. isim Kapı ve pencerelerin yapımında üst tarafa konan ağaç, …